رباعی شماره‌ی ۵۹۸


سرمست به سبزه‌ای نهادم پایی
زان سبزه برآمدی چنین آوایی‎

مغرور قدم مزن که روزی، جایی
بینند تو را نمانده دیگر نایی

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید