رباعی شماره‌ی ۳۳۳


گویند بهشت پر ز شیر و عسل است
در کوزه شراب و حورعین در بغل است‎

پیوسته ولی خرد بپرسد به شگفت
جز روی زمین، کجا چنین محتمل است

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید