رباعی شماره‌ی ۵۳۳


یک عمر به کنج آشیان آسودن
به زانکه میان جاهلان فرسودن‎

تنها به زمانه زندگی سر کردن
خوشتر ز اسیر خلق نادان بودن

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید