رباعی شماره‌ی ۴۹۰


قاضی! ز جهان شکوه به غایت دارم
از جور زمان بس که حکایت دارم‎

جانم به لبم رسیده از این همه ظلم
بیش از همگان از تو شکایت دارم

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید