رباعی شماره‌ی ۳۲۱


بیچاره کسی که سربه‌راه است و نجیب
باشد به چنین دیار، تنها و غریب‎

شهری که به هر سرای آن چون نگری
گشتست بنا به سنگ تزویر و فریب

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید