رباعی شماره‌ی ۳۲۶


ای دوست! بیا که جاممان در دست است
محو نظریم و جانمان سرمست است‎

هر گام ز باده نوش و حظ کن به نگاه
باشد چه غمی که راهمان بن بست است

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید