رباعی شماره‌ی ۴۶۶


دردا که عجب زمانه‌ای گشته رفیق!
اخلاق در آن بهانه‌ای گشته رفیق!‎

شالوده‌ی عشق مرد و زن در همه جا
زیبایی و مال و خانه‌ای گشته رفیق!

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید