رباعی شماره‌ی ۴۶۷


خفتند به گور خود چه ناپاک و چه پاک
زآنها خبری نشد دگر از دل خاک‎

معشوقه گزین به خلوتی با می تاک
در بیخبری ز مستی و بوسه چه باک

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید