رباعی شماره‌ی ۳۳۷


گویي سپهی مرا به جنگ آمده است
بر پیکر من تیر خدنگ آمده است‎

فریاد زند سکوت و تنهایی من
کز خلق جهان دلم به تنگ آمده است

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید