رباعی شماره‌ی ۳۱۸


دیدم سحری صورت خیام به خواب
گفتم: چه بود مرادت از باده‌ی ناب؟‎

گفتا که هر آنچه می‌کند مست و خراب
غیر از سکرات دین و آیین و کتاب

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید