رباعی شماره‌ی ۴۸۸


ای کاش به آسمان خدا می‌بودم
صاحب‌سخن طور و حرا می‌بودم‎

گر بود چنین، فقط ز آزادی و عشق
در گوش پیمبران ندا می‌بودم

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید