رباعی شماره‌ی ۴۷۲


پرسید کسی: چرا گریزی ز جدال؟
گفتم که: چرا تو را چرا هست سوال؟‎

دادم چو چرا چرا جوابی به چرا
فهمید چرا چرا جدال است و ملال

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید