رباعی شماره‌ی ۳۴۷


یک غنچه مرا بده از آن باغ بهشت
جانم به فدای آنکه خاک تو سرشت‎

امروز رخی نما در این رخت سپید
فردا به کفن چهره چه زیبا و چه زشت

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید