رباعی شماره‌ی ۳۴۹


این ثانیه‌های عمر ما رفت که رفت
آرام و خموش و بی‌صدا رفت که رفت‎

هر لحظه‌ی آن بجای سرمستی و شور
بیهوده به غصّه در فنا رفت که رفت

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید