رباعی شماره‌ی ۵۷۷


در بطن خودت هزار انسان داری
صد راز مگو به سینه پنهان داری‎

ای خاک که عاقبت تویی همدم من
دانم که به دل سخن فراوان داری

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید