رباعی شماره‌ی ۴۵۴


آنکس که به سجده رفته هردم به نماز
هر شام و سحر نخفته از راز و نیاز‎

ای کاش ز خالقش بپرسد زین راز
کز بهر چه آفریده این باده و ساز

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید