رباعی شماره‌ی ۵۹۶


آمد چو بهار، از غم و غصّه مگوی
بیهوده سراغ ماتم و گریه مجوی‎

سرمست ز اعتدال این آب و هوا
راه دگری جز ره میخانه مپوی

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید