رباعی شماره‌ی ۴۱۷


غافل منشین که فرصت از دست رود
از محفل ما ساقی سرمست رود‎

برگیر پیاله‌ای، که تا درنگری
این دم که کنون به دست ما هست رود

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید