رباعی شماره‌ی ۴۶۲


سرمای خزان و خواب پاییزی باغ
باران و شب سیاه و سوسوی چراغ‎

دلتنگی و شعر و گریه و حسرت و آه
بر آنکه دگر مرا نیامد به سراغ

«رباعی قبلی      رباعی بعدی»






این شعر را با دوستانتان به اشتراک بگذارید